Tarcie statyczne i kinetyczne i ich współczynnik

TARCIE KINETYCZNE- jest to tarcie zewnętrzne które pojawia się między ciałami, które się przemieszczają. Gdy ciało przesuwa się po podłożu, to działa na nie siła tarcia kinetycznego, która jest zwrócona przeciwnie do wektora prędkości.
Siła ta hamuje ruch ciała i tym samym jest przyczyną opóźnienia. Jej wartość wyrażamy wzorem: T=f⋅N.

T – wartość siły tarcia kinetycznego,

f – współczynnik tarcia kinetycznego zależny od rodzaju stykających się powierzchni,

 N – wartości siły nacisku działającej prostopadle do powierzchni, po której przesuwa się ciało.

 

a) TARCIE STATYCZNE:

TARCIE STATYCZNE- jest to tarcie zewnętrzne między wzajemnie nie poruszającymi się ciałami. Przejawia się ono w tym, iż w celu otrzymania względnego przesuwania 2 ciał statycznych do 1 z nich trzeba należy przyłożyć siłę z zewnątrz.

b) WSPÓLCZYNNIK TARCIA:

WSPÓŁCZYNNIK TARCIA- jest to stosunek tarcia do całkowitego nacisku normalnego. Dla małych szybkości uzależnione jest ono od stanu powierzchni oraz jest on inny, kiedy powierzchnie są brudne, skorodowane czy chropowate.

WSPÓŁCZYNNIK TARCIA KINETYCZNEGO- jest to stosunek wartości siły tarcia kinetycznego do wartości siły nacisku Tk/N = fk.
WSPÓŁCZYNNIK TARCIA STATYCZNEGO- jest to stały, bezwymiarowy współczynnik proporcjonalności pomiędzy największą wartością siły tarcia statycznego Ts max , a wartością siły nacisku N ciała na podłoże oraz równy ich stosunkowi: ms = Ts max / N. Jego wartość jest na ogół mniejsza niż jeden.